Vancouver Island trip!

Vancouver Island

• ~Een paar dagen op het eiland~

Op 9 april was mijn laatste werkdag bij Cypress Mountain. Dit wist ik van tevoren en natuurlijk heb ik niet stilgezeten de afgelopen weken. Mijn grote roadtrip was een week later gepland en ik wist dat ik nog een week te overbruggen had. Ook wist ik dat ik heel graag Vancouver Island wilde bezoeken. Ik grijp alle kansen om zoveel mogelijk te ontdekken en ik besloot om een paar dagen het eiland te gaan bezoeken. Eerst ben ik op zoek gegaan naar gezelschap. Al snel had ik twee meiden gevonden die erg geïnteresseerd waren. Uiteindelijk hebben wij de knoop doorgehakt en zijn wij met z’n drietjes de planning gaan voortzetten. Het is een leuke mix, namelijk 2 Nederlanders en 1 uit Australië. We kennen elkaar via het werk. De tijd ging even goed snel en het was bijna zover. Snel alles geboekt, de auto, de ferry, accommodatie en de tours. Alles was geregeld en klaar om te gaan.

De start van het avontuur.

Het begon allemaal met het ophalen van de huurauto. Ik had geluk aangezien het nog geen 500 meter van mijn huis was. De ferry vertrok om 08:30 am dus wij stonden om 07:30 am klaar bij het verhuurbedrijf. We kregen een leuk modelletje, een blauwe Hyundai sportautootje. Hup, bagage achterin en gassen! De ferry overtocht was prachtig. De weersvoorspellingen waren heel gunstig en het was heel zonnig. De overtocht duurt ongeveer 1 uur en 40 minuten. Het brengt je van Vancouver Horseshoe Bay naar het plaatsje Nanaimo op het eiland. Eenmaal aangekomen zijn we naar een park gegaan in Parksville. Hier kun je verschillende korte wandelingen doen. Onze eindbestemming die dag was Tofino, maar vanwege een wegafzetting tot 17:00 uur moesten wij ons even vermaken op andere plekken. Het was zonnig en rond de 18 graden dus wij vonden het heerlijk om buiten te wandelen en te ontdekken en gewoon lekker rond te rijden. We reden door een schattig plaatsje genaamd Coombs en daar hadden ze een Dutch Store!!! Dit was toch wel een hele aangename verassing. Hoe leuk om dit aan onze Aussie vriendin te laten zien! Ze is weleens in Amsterdam geweest en ze houdt van ons eten haha. Ik moet zeggen na een paar maanden mis ik bepaald eten ook echt! Vooral het ontbijt, zoals hagelslag, ontbijtkoek ohhhh dat vind ik altijd zo lekker! We besloten onszelf te verwennen en namen beschuit, hagelslag en ontbijtkoek mee! We reden nog even wat rond en voor we het door hadden was het tijd om de lange tocht naar Tofino te maken. De weg was net weer open, dus top getimed!

Tofino

Dit is een heel leuk surfplaatsje. Het is erg toeristisch en er heerst hier echt een relaxte sfeer. Nu met de pandemie was het vrijwel uitgestorven, maar je kunt het je aardig indenken hoe het hoogseizoen eruit zou zien. Ons motel zat op loopafstand van de winkels en het uitzicht was op een meer. Bij een tentje haalde we lekker wat te eten en aten het op het balkon met een koud tequila biertje. Heerlijke start van onze mini vakantie. Aangezien ik de afgelopen maanden in een 1-persoonsbed sliep mocht ik het queensize bed voor de nacht haha. Super geluk en heerlijk geslapen! In de ochtend en je raadt het al stond het Nederlandse ontbijtje op het menu. Super van genoten wel. Het was voor mij nog niet zolang geleden, maar toch voelde het even als thuis!

Doordat iedereen op tijd wakker was hadden wij tijd om even het dorpje te ontdekken. Een aantal souvenirshops bezocht en wat rondgelopen. Toen was het eindelijk tijd om richting Cox Bay te gaan om te surfen. Hier keken wij ontzettend naar uit! Eenmaal aangekomen en omgekleed in een wetsuit en de rest van de spullen liepen we naar het strand. Er volgde een veiligheidstraining en uitleg over hoe het surfen werkt. Ik heb het al een keer eerder in Bali gedaan, dus ik herkende nog wel het een en ander gelukkig. Het is april en nog niet bepaald warm. Het water was 7 graden op dat moment, maar we hadden warme wetsuits aan. Toen ik het water in liep dacht ik, oké dit is niet te erg. Toen ik de eerste golf pakte en koppie onder ging toen was dat mega koud!! Laten we zeggen dat ik erna eraan gewend was, haha! De tweede keer stond ik al op en het is zelfs een paar keer gelukt. Het blijft een lastige sport en je staat versteld hoeveel kracht het vereist. Ik voelde spieren die ik niet vaak voel. Het was echt een gave ervaring en er zijn veel mooie actie foto’s gemaakt! Als afsluiter was er iets op ons to-do lijstje dat niet mocht ontbreken. Een bezoekje aan de bekende eettent “Tacofino”. Hun staan bekend om de beste vis taco’s! Iedereen weet dat ik een mega vis liefhebber ben! Ze deden hun naam eer aan want het was heeeerlijk, zeker na de flinke surf workout!

Ladysmith

Onze accommodatie voor de tweede nacht is Ladysmith. Dit plaatsje ligt onder Nanaimo, waar de ferry vandaan vertrekt. De rit vanaf Tofino naar Ladysmith was een paar uurtjes, dus toen wij aankwamen bij de airbnb was het al donker. We volgden een landweggetje en zagen een aantal herten en dachten wow dit is afgelegen. We konden de kikkers luid horen kwaken en toen we de cottage binnen gingen zag het er super gaaf uit. Echt een country stijl had het met houten balken. We konden niet wachten tot de volgende ochtend om de rest te bekijken. Deze mensen hebben paarden, een vijver met eenden en dus heel veel kikkers daarin, haha.

Dag 3 was de dag waar ik persoonlijk het meeste naar uit heb gekeken. Het idee dat ik dan eindelijk orka’s kon spotten maakte mij zo enthousiast. De tour gaat vanaf het plaatsje Duncan, dit is ongeveer 40 minuten van de airbnb vandaan. Om 13:00 uur was het dan eindelijk zover! Onze tourguide vertelde ons om veel lagen te dragen en daaroverheen kregen we een mega groot waterdicht pak. Volledig ingepakt liepen we naar de haven en daar was onze boot. Een grote rubberen boot voor 12 personen. Perfect, aangezien iedereen goed zicht heeft als de orka’s tevoorschijn komen. Onze tourguide / kapitein vertelde ons dat de orka’s recentelijk gespot waren zo’n 30 minuten van de haven. Hij zegt we gaan gauw vertrekken! Whoohoo, let’s go! Gelijk lekker gas erop en we vlogen over het water. Na een uur hadden we nog geen orka’s gezien. Ze waren inmiddels verder gegaan. Toen kreeg de kapitein een melding dat ze gespot waren aan de kant van de USA bij Mount Washington / Mount Baker. Dat betekende dus dat we letterlijk de grens over moesten steken op het water. Zolang we het land niet aanraken zijn we niet in overtreding. Dit hadden ze allemaal van tevoren al besproken. Volle vaart richting de orka’s nu. Dat was te merken dat we de grens overstaken, want de golven waren mega intens. We vlogen zowat, op en neer en kregen regelmatig een golf water over ons heen. We lagen allemaal in een deuk! Gelukkig had ik een pilletje ingenomen tegen zeeziekte, hahaha!

Het was het allemaal waard, want opeens kwam mijn droom uit! In de verte kwam een orka tot aan z’n middel het water uit. Kippenvel!!!! We probeerde langzaamaan dichterbij te komen zonder hun te verstoren. Uiteindelijk zagen wij 2 groepen orka’s die op dat moment aan het herenigen waren als 2 families. Het is heel bijzonder hoe hecht de band is tussen deze dieren. Ze waren elkaar aan het knuffelen, echt ontroerend. Het mannetje was gigantisch! Ook waren er jonge orka’s bij die nog veel moeten oefenen hoe boven het water te komen en te ademen. Ze komen daardoor meer naar boven dan de geoefende orka’s. Perfect voor de foto’s! Het was bijna onrealistisch. Ze zwommen voor een grote besneeuwde berg, Mount Washington uit mijn hoofd! Onbeschrijfelijk zo mooi! Als kers op de taart kwamen ze na een rustfase vlakbij de boot en kon ik nog wat mooie kiekjes maken!

Het weer was prachtig en de tourguide vroeg of wij aan tijd gebonden zaten. Wij riepen allemaal, nee hoor! Hij bracht ons naar meer delen aan de USA kant en we zagen zeeleeuwen, een otter en zeearenden. Aan land zag je een speciaal soort geit. Na een tour van 5 uur kwamen we terug bij de haven. Wow, wat een ervaring!! WAANZINNIG!!

Victoria

Na de tour stond er nog iets op het lijstje, namelijk de Engels georiënteerde stad Victoria. Dat was nog zo’n 1,5 uur rijden dus tegen de tijd dat we aankwamen was het al etenstijd. Gelukkig is het licht tot ongeveer half 9. Uiteindelijk even rondgelopen daar en wat gebouwen gezien en tijdens het rondrijden zag ik dat ze de bekende “Beavertail” hebben. Hier zocht ik al zolang naar, omdat dit niet in Vancouver zelf te krijgen is. Het is een soort deeg donut achtig iets met een topping en het lijkt op de staart van een bever. Jammie, dat was heerlijk en het wachten waard!

Laatste dagje alweer

De volgende ochtend was het alweer tijd om richting de ferry te gaan. Dit was vlakbij de airbnb dus zijn in de ochtend nog eventjes rond wezen lopen in de buurt. Dit was echt een super leuke mini vakantie. Eentje voor in de boeken! Het is zo goed gegaan met z’n drieën. Echt ontzettend genoten van elk moment!

Bedankt allemaal weer voor het lezen van mijn blog! Onderaan de blog vindt je de link van de vlog die gemaakt is door Isabelle Roux om nog een betere indruk te krijgen van onze trip!
Super leuk dat jullie zo geïnteresseerd zijn en ik vind het altijd mega leuk om het te delen!

Inmiddels is de grote roadtrip ook een feit! Hierover vertel ik alles in de volgende blog!

Veel liefs & tot de volgende!

https://www.youtube.com/watch?v=seJMPg4UWBY

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Vancouver Island

-On the road with the girls-

Let’s go to the Island!

After Cypress I still had one week left in Vancouver before the big roadtrip was about to start. I decided to make the most out of it and jump on the ferry to explore Vancouver Island. Luckily there were two girls who wanted to join me on this awesome trip. We decided to go on a mini holiday for four days. With two Dutchies and one Aussie girl it was the perfect team to hit the road. Everything was sorted and we were good to go. We rented a car in Vancouver and took it on the ferry which was way more convenient. The ferry ride takes about 1 hour and 40 mins. The weather forecast looked promising and we were super excited to start our planned route. Our first destination was Tofino but they were doing roadworks over there. We had a few hours to look around in the area. We arrived at Nanaimo and drove to a nearby park in a place called Parksville where we did a hike. After that we drove through this cute little town called Coombs and guess where we ran into “The Dutch Store”. With two Dutch girls you have to at least check it out. The Aussie girl has been to Amsterdam and loves our food. We ended up buying some typical things for breakfast like chocolate sprinkles and biscuits. We slowly made our way to Tofino since the road was opening up soon.

Tofino

Tofino was exactly the way you expect it to be. This cute little, layed back and mellow surf town. Now with Covid it is nearly not as busy but you can picture what peak season would look like. We grabbed some delicious food and had a beer at the hotel. Perfect first day I would say. In the morning we had the best breakfast ofcourse, after we explored the town and looked at souvenir shops and had a look at a few beaches nearby. At 2.00 pm we had a surf lesson at Cox Bay. It all started with changing into the wetsuits in the middle of a parking lot, haha. Fully dressed we walked to the beach and the instructor gave us a safety talk and some practical information about the ocean and surfing itself. Then we did a warm up and before we knew it, we jumped in the water. Holy, that was freezing the first time I felt of my board. After that it was totally fine. We had 45 minutes to practice. The second time I managed to get up and ended with a big fat wipe out, but hey thats fun!! The other girls had a blast too! It makes you pretty tired and hungry so we had one more thing on our to do list for Tofino. Visit “Tacofino” and get some delicious fish tacos. They were famous for it! We did that and it was the best!!!

Ladysmith

After a few hours on the road we arrived in Ladysmith. The airbnb was in the middle of nowhere. A long country road took us to this place and it was pitch black. We had no clue where we ended up haha. We booked a country cottage and it looked amazing from the inside. All in country style so basically everthing is from wood. The frogs were greeting us loudly! The next morning we were super excited to finally see where we ended up last night. It was absolutely beautiful. There was a duck pond, a paddock for horses and beautiful surroundings with lots of trees.

This morning was extra excited because it was finally time to go and find some whales. We drove up to this town called Duncan. Upon arrival the tourguide told us to layer up and he gave us this big waterproof suit. After that we walked to the dock and there was our boat. A small rubber boat for just 12 passengers. Super ideal, because you can see the orcas from every side. The chances of seeing the killer whales were pretty good. There were recent sightings 30 minutes from the harbour. The boat ride was awesome. It went super fast and we got splashed quite a few times. After an hour we still didn’t see any whales but since they are all communicating with eachother we heard they were close to Mount Washington. We had to “technically” cross the border for it but as long as you don’t touch land we should be fine. That was a very bumpy ride we went up and down all the time and got sprayed a lot, hahaha.

Whoohoo, we saw the first one in the far distance coming out of the water. Wow, that gave me goosebumps for sure! We tried to get as close as possible without disturbing them. Before we knew there were two pods of orcas in front of us. They were literally reuniting which was very special to see. After this spectaculair moment they were resting and we just had a look around and the captain told us some interesting facts. Ten minutes later they showed up right in front of the boat only a few meters away! Incredible, an experience of a lifetime!

Since the weather was so perfect the captain showed us other places and we got to see sealions, bald eagles, an otter and goats. We were on the water for at least five hours. This was an experience I will never forget!

Victoria

After the tour we still had something else on the to do list. We decided to go to Victoria. That’s a 1,5 hours drive from Duncan. We just wanted to have a quick look at least. Luckily it wasn’t dark until late. We drove through downtown and guess what we found the famous “Beavertail” yummie!! After dinner we grabbed one of those delicious pastries and it was so good!

Last day on the Island

The last day we walked around the area where the airbnb was and after that we made our way to the ferry. That’s where our journey ends. We had the best time and lots of fun being out on the road singing and laughing and talking!! Memories you make for life!

If you click on this link you can see the vlog made by Isabelle Roux. Gives a better impression of our trip!

Thank you for reading my blog!

Until the next one!

https://www.youtube.com/watch?v=seJMPg4UWBY

Het moment dat je weer iets van je “Bucket List” kunt afstrepen.

Het moment dat je weer iets van je “Bucket List” kunt afstrepen.

We zijn inmiddels weer een maandje verder, maar ik heb zeker niet stilgezeten. Op dit moment zijn de laatste twee werk weken ingegaan en zit het winterseizoen er bijna op. Deze laatste twee weken zijn wij alleen overdag geopend. Zo heb ik afscheid genomen van collega’s waar ik de afgelopen maanden veel mee gewerkt heb, maar ook van andere mede collega’s van andere afdelingen. Het voordeel van fulltime werken is dat je nagenoeg iedereen kent. Later vertel ik meer over de vervolgstappen, maar eerst nog een paar leuke ervaringen die ik wil delen.

Grouse Mountain.

Het voordeel van werken bij Cypress Mountain is dat je kunt skiën wanneer je maar wilt. Voor het werk, na het werk of op je vrije dag. Toch zaten een vriendin en ik te brainstormen om toch eens een andere plek uit te proberen. Via een vriend hoorde ik dat Grouse Mountain ook een hele leuke plek is om te skiën. Het is ook in Vancouver, maar het is net even anders omdat je met een Gondola omhoog gaat en uitzicht hebt over de hele stad. We besloten een ticket te boeken. We hadden er super veel zin in!! Het was een hele leuke ervaring om nieuwe pistes uit te proberen en hadden het super! Speaker mee en hup van die pistes afscheuren. Er was er eentje die veel bomen en sprongetjes had. Het ging zo goed dat ik enthousiast werd en de combinatie van de upbeat muziek zorgde ervoor dat ik tussen de bomen door ging skiën en een paar goede “sprongetjes” maakte. Whoohoo, vooruitgang!!! Heel leuk om een nieuwe mountain te ontdekken en alles uit te vogelen. We eindigde de dag met het typisch Canadese gerecht “Poutine”. Patat met jus en kaas! Ja, en het is nog lekker ook hahaha.

Whistler.

Misschien dat sommige van jullie weleens van deze plaats gehoord hebben. Ook in mijn eerdere blogs misschien, want ik ben hier al twee keer geweest. Het is een enorm populaire wintersportbestemming in Canada. Het is ook erg populair onder de “celebrities”. Na heel veel geoefend te hebben met skiën was het 8 maart eindelijk zover. Mijn ticket naar Whistler was geboekt. Samen met twee vrienden van het werk gingen wij het avontuur aan. De bus vertrok vroeg in de ochtend zodat wij de hele dag konden skiën.

Om te kunnen skiën op de pistes neem je eerst een gondel naar boven. Je kunt helemaal naar de top en vanaf daar gaan verschillende stoeltjesliften naar verschillende pistes. Het was overweldigend hoeveel verschillende opties er waren. Zo is er een lift die je helemaal naar de top brengt waar je onder andere een gletsjer kunt bezoeken. Het leek wel een totaal andere wereld. De eerste piste die wij opgingen was gelijk een hele goede. Een blauwe piste met sneeuw zoals ik nog nooit eerder ervaren had. Ik sprong gewoon zo veel lag er. Je danste gewoon door het bouncen op de sneeuw. Ik wist meteen dat dit een onvergetelijke dag zou worden. Toen ging de piste over in een zwarte piste (dit wisten wij overigens niet) maar omdat het Whistler is was het eigenlijk helemaal niet zo moeilijk doordat de condities zo goed waren. Echt waanzinnig hoe lang de runs zijn en hoe fijn de sneeuw is. Zo ervaar je het echte skiën. Je kunt ook van de ene top van de berg naar de andere met de “peak to peak Gondola”. Zo ga je van de Blackcomb kant naar de Whistler kant. Het uitzicht was waanzinnig!!! Tijdens het skiën/snowboarden hadden wij een GoPro om deze prachtige ervaring vast te leggen. Het is omgezet in een Youtube filmpje die te zien is via deze link: https://www.youtube.com/watch?v=7s9DJ4XHS_8

Het is zo gaaf om dit te delen met vrienden en herinneringen voor het leven te maken. Het was de perfecte dag met helder blauwe lucht en een zonnetje. Zo kan ik weer iets van die Bucket List afstrepen!

Laatste 3 weken zijn ingegaan.

Nog acht shifts en dan ben ik klaar bij Cypress. Het seizoen is voorbij gevlogen en wat heb ik veel leuke mensen ontmoet. Vriendschappen eraan overgehouden die zeker zullen blijven bestaan. Het wordt best even lastig om weg te gaan, omdat ik het echt naar mijn zin heb. Toch kijk ik onwijs uit naar de volgende stap. Over 2 weken ga ik naar Vancouver Island om daar 4 dagen rond te reizen. Op de planning staat onder andere Whale Watching, surfen en de stad Victoria bekijken. Als ik terugkom ga ik gelijk aan de slag om alles te pakken, want daarna begint de grote roadtrip richting de Rocky Mountains. Kan niet wachten om mijn camera te gaan gebruiken. Dan pak ik de bus en ga ik eindelijk de familie van mijn opa’s kant ontmoeten. We hebben al veel geappt, maar elkaar nog nooit gezien in het echt. Het klikt wel al heel goed, dus ik weet zeker dat het super gezellig gaat worden.

De volgende blog wordt waarschijnlijk na mijn roadtrip!

Bedankt trouwe volgens voor de interesse en het lezen van mijn blog

Tot over een paar weken!

Liefs!

Avonturen en goed nieuws!

Hoi lieve volgers,

Wat vliegt de tijd voorbij, op dit moment ben ik alweer een goede 3,5 maand in Canada. Ondanks het virus weerhoudt het mij er niet van om zoveel mogelijk uit mijn Work&Holiday te halen. Hier zijn ook zeker wel veel beperkingen, maar gelukkig kan ik nog steeds ontdekken door middel van tours en wandelingen bijvoorbeeld.

Banenjacht…

Inmiddels heb ik niet stilgezeten als het aankomt op het vinden van een zomer baan. In Februari beginnen de meeste bedrijven met sollicitatie rondes. Zoals velen van jullie weten ben ik nogal van het vooruit plannen en wil ik gaan voor de leukste baan. Een paar weken terug heb ik contact gezocht met de organisatie om mijn opties te bekijken. De locatie was al snel duidelijk aangezien ik daar in eerste instantie al heen zou gaan, namelijk de Rocky Mountains. Het liefste wil ik een baan waarbij ik veel buiten ben en lekker actief kan zijn. Ik ben een “druk typetje”, haha. Ik kreeg al snel wat banen aangeboden, maar toch was het nog niet wat ik zocht. Totdat er een baan kwam als ticket agent bij een cruise bedrijf in Lake Minnewanka. Wauw, dit is gaaf en helemaal wat ik zoek! Op 1 februari kreeg ik een mailtje dat ik een interview heb op 4 februari! Veel voorbereidingstijd had ik niet en ook moest ik het interview doen op het werk. Het gesprek verliep super goed en ze was heel enthousiast. Het enige was dat de baan waarvoor ik solliciteerde niet meer beschikbaar was… Dat was wel eventjes een kleine domper, maar ze was zo enthousiast en wilde mij andere baankansen bieden. Uiteindelijk kwamen we uit op Guest Services Agent ofwel ticket saler bij de Banff Gondola! Dit komt het meeste in de buurt als het aankomt op werken in de Rocky Mountains en het is op een prachtige locatie. Ik krijg staff housing erbij en veel andere voordelen. Aan het einde van het gesprek zei ze dat ze spoedig contact op zou nemen. Een dag later kreeg ik de email dat ik was aangenomen, whoohoo!! Mijn baan voor de zomer is een feit! Tot het eind van het seizoen zit ik goed! Grappig hoe het soms kan lopen.

Stanley Park - fietstocht

Tijdens mijn vrije dagen heb ik ook zeker niet stilgezeten. Het was super mooi weer en dat betekent naar buiten!! Zo heb ik onder andere een mooi park in Vancouver bezocht. Het is een lange wandeling en daarom besloten we om dit keer een fiets te huren en zo het park te verkennen. Super leuk en veel gelachen. Daar gingen we op onze “cruisers”. Een heel deel van het park is aan de kust gelegen en het andere deel is meer tegen de stad aan en daar kwamen we heel veel eekhoorns tegen. Blijkbaar is dat een verzamelpunt voor eenden, eekhoorns en wasberen. Het laatste stuk begon het gigantisch te sneeuwen en waren we aardig doorweekt. Sneeuwstorm in Vancouver gebeurt niet zo vaak..het was zeker een ervaring.

Cleveland Dam

Inmiddels ben ik ook wezen hiken. Er is een bekende plek, genaamd Cleveland Dam. Een hele grote dam waar continu water in een diepe cliff naar beneden stort. De omgeving was prachtig, besneeuwd bergtoppen en een prachtig meer. Even waande ik mij terug in Nieuw Zeeland. Het was ook echt een plek voor honden, waardoor ik ook even wat “puppy love” kreeg. Dat heb ik zo nu en dan echt eventjes nodig, haha.

Squamish rafting & eagle spotting

Samen met een vriendin waren wij aan het brainstormen wat onze nieuwe avontuur zou worden. We werken allebei zoveel en zeiden tegen elkaar “we zijn tenslotte op een work&holiday). We moeten echt weer iets nieuws gaan ontdekken. Zelf ben ik gek op activiteiten en vooral iets outdoors. Raften is iets dat ik in Nieuw Zeeland gedaan heb en dat vond ik echt fantastisch. Toen ik op de website keek zag ik dat ze wild water raften pas in april weer doen. Zo lang wilde wij niet wachten en toen kwam deze optie tevoorschijn. Raften op een kalme rivier uitkijkend naar Bald Eagles en vis. Hmmm, klinkt wel erg interessant. Hoppa, geboekt voor we het doorhadden. Let’s go! Met de bus vanuit de stad ben je met een uurtje in het plaatsje Squamish. Daar werden wij ontvangen door 2 tourguides en het was weer een privé tour. Voordeel van doordeweeks gaan.

Daar gingen we dan, zwemvest aan en veiligheidsinstructies aangehoord en hup de raft in. Al snel zag je de eerste eagles hoog in de bomen. Geweldig om dat te zien. Het zijn de Amerikaanse Bald Eagles. Ze maken gigantische nesten die je overal in de bomen zag. We zagen andere vogeltjes en eigenlijk geen vis. Op de vis na die de vissers net hadden gevangen. Aan het einde liepen wij terug naar de auto en toen waren er mega veel eagles in de lucht aan het rondvliegen! Paar mooie foto’s kunnen maken.

Het plaatsje Squamish wordt veel gebruikt voor films/commercials etc. Een van de series die daar gefilmd wordt is Virgin River. De bar die in veel scènes gebruikt wordt was vlakbij het bedrijf. De tourguide nam ons speciaal mee daarnaartoe. Super leuk om te zien! De middag werd afgesloten met heerlijke chili, chocolademelk en een brownie. Toen was het tijd om terug te gaan.

Helaas zijn de beertjes nog in winterslaap anders kun je die zomaar zien als ze lekker van de zalm sushi genieten, haha. Anders had ik dit kunnen zien:

Dit was weer een aardig lange blog! Ik word altijd zo enthousiast als ik schrijf en wil alles met jullie delen! Hopelijk vonden jullie het weer net zo leuk als ik :)

Veel liefssss & tot de volgende!

Sneeuw pret!

Sneeuw pret!

Yes, ik heb weer een hoop nieuwe ervaringen opgedaan en ik kan niet wachten om deze met jullie te delen.

Bucket list trip, check!

Om maar gelijk goed te beginnen ben ik vorige week opnieuw naar het plaatsje Whistler gegaan en dit keer om een hondensledetocht te maken. Dit stond heel hoog op mijn “bucket list”. Hier in Vancouver regent het zo vaak dat elke week tijdens mijn vrije dagen ik ergens buiten kletsnat eindigde. Daar had ik nu toch wel een beetje genoeg van en vond dat het hoog tijd werd voor een nieuw avontuur. Zonder ook maar een keer naar het weerbericht te kijken heb ik dit samen met een vriendin geboekt. Maandagochtend om 09:00 uur vertrok de bus naar Whistler. Dit is een prachtige toeristische route langs het water omringd met bergen. Eenmaal daar aangekomen begonnen we de dag goed met een bakkie & lekkers J. Om terug te komen op het weer, het was een strak blauwe lucht en echt lekker koud. Toen begon de pret! Met een shuttle vanuit het dorpje reden wij richting het “afgelegen” gebied waar de honden zijn. De omgeving was adembenemend.

Eenmaal aangekomen hoorde je het geblaf al! Ik was al helemaal in mijn element. De loslopende honden kwamen ons vriendelijk begroeten en ik werd gelijk geblokkeerd door 3 honden die een grote behoefte hadden aan knuffels. Meteen zei ik tegen de tourguide “this warms my heart”. De 8 honden voor onze tocht stonden al klaar inclusief de slede. Wij waren de enige voor de tour en daarom hadden wij een privé tour, win win!!! In het begin vertelde hij van alles over de kennel en de honden in het algemeen en vervolgens over iedere individuele hond wat het verhaal erachter was en waarom ze in deze positie voor de slede gezet worden. Je maakte echt kennis met de honden op deze manier. Na de introductie kropen wij in de slee. Erg knus was het wel hahaha. Het moment dat hij zei “ready” gingen ze er als een gek vandoor. Niet normaal hoe sterk deze honden zijn. De honden kregen zeer regelmatig even een pauze en pas als ze weer op adem waren gingen wij verder. Daarnaast was er een lange break waarbij ze even los mochten lopen. Het is allemaal keurig geregeld en het welzijn van de dieren wordt zeer goed in de gaten gehouden. Het beste bewaar ik natuurlijk voor het laats, want….ik heb zelf ook de slede bestuurd! Whiehoeeee dat was zoooo gaaf!!! Een hele andere ervaring dan in de slee zitten. Aan het eind van de rit kregen ze heerlijke kippen soep voor extra eiwitten! Wat een droom ervaring was dit zeg!!!

Snowshoeiing

Cypress Mountain ski resort bestaat uit twee aparte delen. Downhill (waar ik werk) en de Nordic area. Dit is net ietsje lager gelegen. Hier kun je langlaufen, tuben en snowshoeiing doen. Het was wederom een prachtige dag! Een andere vriendin en ik besloten de hike te gaan doen. Grappig om van die sneeuwschoenen aan te hebben met van die spikes eronder voor grip. Je moet er echt eventjes aan wennen, maar dat ging gelukkig vlot. De hike was zo’n 5 km in totaal. Je liep stukken door het bos en stukken omhoog en omlaag. Best een uitdaging wel. De laatste heuvel was pittig, maar het uitzicht was het helemaal waard. Aangezien ik mijn skibroek aan had besloot ik niet naar beneden te wandelen maar lekker op m’n bips naar beneden te glijden, hilarisch hahaha. Daarna zijn wij helemaal naar Downhill area gelopen en het afgesloten in de bar met “hurricane fries” een soort speciaal soort patat hier haha. Het was een flinke workout, die ik nog wel even voelde een paar dagen later!

Tubing

Wat een top week! Hele week geen regen! Met twee vrienden zijn wij vrijdag na het werk gaan tuben. Je gaat dan in een rubberen band naar beneden met een behoorlijke vaart. Dat zorgde wel voor de slappe lach kan ik je vertellen. Je stuitert alle kanten op haha! Super leuke ervaring en je voelt je weer helemaal een kind.

Capilano Suspension Bridge

Dit was ook een heel leuk uitje. Ongeveer een half uurtje met de bus en je bent bij de bekende Capilano Suspension Bridge. Een gigantische hangbrug boven het water omgeven door een bos met hoge bomen. Opzich ben ik geen held op hoogtes, maar ik ga een uitdaging niet snel uit de weg. Het was echt heel gaaf en gelukkig rustig. De brug schommelde niet al teveel heen en weer en was stabiel genoeg. Verder kon je via kleinere hangbruggen van boom naar boom lopen. Het was een leuke ervaring en omdat ik hier woon mag ik vanaf nu onbeperkt daarnaartoe.

Tot zover weer een nieuwe update! Nog zo’n 2,5 maand tot ik klaar ben bij Cypress Mountain en dan wordt het tijd voor de volgende uitdaging! Summerrrr!

Tot de volgende blog!

Winter Wonderland & Hello 2021

Dit wordt een kort blogje, maar zeker de moeite waard. Inmiddels ben ik alweer een paar weekjes verder en werk ik nu ruim vijf weken bij Cypress Mountain. Het skiën gaat elke keer een stukje beter. De laatste keer was het een behoorlijk avontuur, aangezien ik onverwachts op een onmogelijke zwarte piste terechtkwam. Het was mijn vrije dag en top drukte, waardoor ik geen bereik had. Ik was namelijk alleen omdat ik op zoek was naar iemand. Bellen/smsen niks werkte normaal. Uiteindelijk na mezelf moed ingesproken te hebben besloot ik de gok te wagen. In de pizzapunt naar beneden…Dit ging heel even goed maar ik vond het veel te spannend! Volgende optie was zijdelings naar beneden stappen, maar ook dit lukte niet. Laatste optie…ski’s uit en gewoon lekker naar beneden wandelen, hahaha! De eerstvolgende piste die ik deed liep ook iets minder gesmeerd. Een mega crash met een losgeraakte ski. Gelukkig was het op een dikke lip en blauwe scheenbenen niet al te erg. Ze zeggen tenslotte ,,Leren door vallen en opstaan”.

Een paar weken terug ben ik downtown Vancouver gaan verkennen en onder andere de “stoomklok” gezien in het bekende Gastown. Nog leuke souvenirs gescoord en kerstinkopen gedaan.

De dinsdag voor kerst ben ik met een vriendin naar de meest droomachtige bestemming geweest. Het kleine en vooral schattige dorpje Whistler. Dit dorp staat bekend om de Olympische Spelen. Vanuit de stad rijden er dagelijks bussen die je in nog geen twee uur naar Whistler brengen. Het was erg rustig vanwege het virus, waardoor we alle ruimte hadden om te verkennen. Zo zijn we eerst door het dorpje gelopen om wat winkeltjes te bekijken en met de Gondola naar boven gegaan om te kijken op de piste. Prachtig uitzicht! Het is een klein dorpje en na een paar uurtjes had je alles wel gezien. We besloten een activiteit te gaan doen en kwamen uit op een Escape Room! Hartstikke leuk om te doen en dat met z’n tweeën. Helaas net niet ontsnapt, maar wat was dat leuk!

Rond 16:30 uur wordt het donker en dan zie je overal de kerstlichtjes. Na een glühwijntje op het plein zijn we de lichtjes gaan bekijken. De foto’s vindt je hieronder, maar het was zooooo koud dat ik 5 minuten lang mijn hand niet voelde na het maken van de foto's haha. Dit was echt het ultieme Winter Wonderland gevoel! Na het avondeten bracht de bus ons terug naar het aangename Vancouver.

De kerstdagen waren erg gezellig. Beide dagen heb ik gewerkt, maar dat was juist heel leuk! Een kerstoutfit aan, muziekje op en kerstkoekjes / chocolade. Kerstavond ben ik na het werk met een groepje collega’s een drankje gaan doen in de bar. In de avond ben ik uiteten geweest met andere collega’s. Dat was reuze gezellig! De tweede kerstdag heb ik gevierd met twee meiden. De avond bestond uit film kijken, spelletjes doen, snacks en sushi!!! Toen ik thuiskwam heb ik nog cadeautjes uitgepakt met het gezin. Heel veel leuke dingen gekregen, zoals sjaal, vest, chocolade, sokken en mijn eigen kerst sok ofwel stocking!! Ik voel mij heel erg welkom bij het gezin.

Oud & Nieuw verliep wat rustiger. Na gewerkt te hebben ben ik met een collega wat gaan eten in een Ierse pub en vervolgens thuis filmpje gekeken met het gezin en om 00:00 uur met mijn ouders gebeld en toen ging het licht uit.

Een nieuw jaar met nieuwe kansen waar ik ontzettend veel zin in heb! Het jaar waarin ik heel veel van Canada mag gaan bewonderen en de zoektocht start naar mijn zomer baan.

Nog voor iedereen de beste wensen! Op naar een positief & gezond nieuwjaar!

Reislustige groetjes van mij!

Whoops, opeens ben je al 1 maand in Canada!

Hallo trouwe volgers,

Ondanks dat ik pas twee weken uit quarantaine ben is er toch al best wel veel gebeurd en is het hoog tijd voor een update.

Woensdag 25 november werd ik wakker en mocht ik eindelijk de wijde wereld weer in! Al met al heb ik de quarantaine goed doorstaan. Zou ik het nog eens "makkelijk" even doen?? Nee, dat ook weer niet! 14 dagen lang geen mens zien is toch best wel een bizarre situatie. De taxi had ik uiteraard al vooruit geboekt en om 11:00 uur was het zover. Op naar mijn vaste woonverblijf voor de komende maanden. Het was slechts 10 minuutjes van de airbnb vandaan. Bij aankomst werd ik meteen heel leuk ontvangen. De vrouw waar ik bij woon is ook mijn manager. Ik kreeg een rondleiding door het huis en al snel kwam de kers op de taart "de hond". Ze hebben een rescue hondje genaamd Charlie. Het is een kruising Wheaten terriër/poodle oftewel een fluffy blond hondje. Het klikte gelijk heel goed en wat was het fijn om een hond te knuffelen nu ik mijn eigen lieverd moet missen. Vanuit mijn kamer heb ik uitzicht op twee bergen "Cypress Mountain en Grouse Mountain" en ik werk op Cypress Mountain. Al snel heb ik het helemaal eigen gemaakt en alles ingericht en wat inkopen gedaan.

De dag erna had ik oriëntatie middenin het centrum. Zelf woon ik in North Vancouver, dus ik moet met een seabus over het water naar het andere deel. Gelijk een leuke ervaring. Tijdens de oriëntatie ontmoette ik iemand waarmee ik al contact had via de messenger. Ze werkt op dezelfde plek. De oriëntatie stond in het teken van uitleg over Canada, reistips, gewoontes etc. Daarna hebben we een simkaart gekregen, bankaccount opgezet en andere belangrijke zaken geregeld. Een leuke eerste intensieve dag na 14 dagen passief te zijn geweest.

Dit is het uitzicht vanaf "downtown" een stukje van North Vancouver met de bergen op de achtergrond

Vanaf de dag erna begon alles. Het is mega druk op het werk dus ik mocht gelijk beginnen. De shuttle bus die het personeel dagelijks naar boven vervoerd is heel luxe. Ook de route ernaartoe is waanzinnig mooi. De eerste keer toen ik al die sneeuw zag was waanzinnig! Voor je het door hebt zie je de eerste bordjes "Bears in the area" zo onwerkelijk!! Nu zijn ze lekker in winterslaap maar ik ga er genoeg in de zomer zien!

Mijn manager heeft mij aan iedereen voorgesteld en ik kreeg gelijk bedrijfskleding inclusief naambordje. Voor ik begonnen was werd ik gelijk gepromoveerd naar "leidinggevende ofwel supervisor". Hoe gaaf is dat ?! Een korte omschrijving van mijn werk is het ontvangen van gasten die naar de Creek Grill ofwel cafetaria willen. Het is een baan ontstaan door covid. Vereiste zijn het dragen van een geschikt mondmasker en het scannen van een QR-code voor contactgegevens mocht er iets gebeuren. Het is de taak van de "host" om te zorgen dat deze regels nageleefd worden. Hiervoor moet je soms wel sterk in je schoenen zijn, want lastige klanten zijn er overal. Gelukkig is het overgrote deel begripvol en meewerkend. De afgelopen 2 weken heb ik veel geleerd en de baan zelf had ik al snel onder de knie. Nu worden mijn taken uitgebreid. Zo ben ik het aanspreekpunt voor het team (11 teamleden) en maak ik o.a. werkroosters, controleer urenlijsten en geef akkoord voor uitbetaling. Binnenkort mag ik ook HR emails gaan beantwoorden. Nieuwe teamleden werk ik in en doe al het papierwerk zoals contracten en inscannen van gegevens. Daarnaast geef ik veiligheidsoriëntaties en zorg ik wekelijks voor nieuwe punten waar we aan kunnen werken. Er zijn ook speciale "supervisor meetings" die ik bijwoon. De eerste week had ik er meteen eentje. Het is ontzettend leuk om zoveel verschillende taken te mogen doen en verder te ontwikkelen. Het team is zo leuk en behulpzaam ook buiten onze afdeling om. De sfeer is gezellig en ik heb het reuze naar mijn zin. Doordat wij werken voor de cafetaria krijgen wij elke dag die wij werken een gratis maaltijd. WIN WIN !

Cypress Creek Lodge

Als je werkt bij Cypress Mountain dan krijg je ook een seizoenspas gratis. Inmiddels heb ik deze ook al kunnen benutten en ben ik na mijn shift de piste opgegaan. Het wordt hier om 16:30 uur al donker, maar wij bieden night skiing aan dus ook dan kun je gewoon gaan. Mijn materialen heb ik gehuurd en deel aangeschaft en ik kan wanneer ik maar wil na het werk heerlijk de piste op!

Naast het werk heb ik 2 dagen in de week vrij om te kunnen ontdekken. Tot nu zijn er 3 vrije dagen geweest. De eerste dag ben ik naar een bekend park geweest met een collega, genaamd Stanley Park. Je kunt het park bezoeken te voet, met de fiets of paard te wagen. Wij kozen om te wandelen, maar we zagen maar een klein stukje. Op een zonnige dag ga ik zeker met de fiets helemaal rond. Verder heb ik een indoor markt bezocht met twee meiden, de markt heet Granville Island. Deze markt staat bekend om de verse producten, waaronder groenten, fruit en vis. De zalm is hier vooral zo goed!! Het is namelijk verse vangst en geen kweek. Het regende de hele dag door en daarom kozen we ervoor om een bezoekje te brengen aan de Art gallery. Dat is hier heel populair en het was een binnen activiteit, dus waarom niet? Daarna een hapje gegeten en vervolgens terug naar huis.

Zoals je kunt lezen heb ik het ontzettend naar mijn zin. Het land is waanzinnig en ik heb nog maar zo weinig gezien. Mijn werkweek is van woensdag tot en met zondag en ondanks dat de dagen echt wel lang zijn, omdat je met de shuttle en openbaar vervoer een pittige reistijd hebt vind ik het fantastisch! In Januari begint het volgende traject om te gaan kijken voor een baan in de zomer. Dat wordt zeker weten ergens in de Rocky Mountains!

Al met al weer een flinke update en ik hoop nog heel veel meer te ontdekken en dit vervolgens met jullie te kunnen delen

Tot de volgende blog!

Veel liefs vanuit Canada!

Hoe dit avontuur begon :)

Hallo allemaal,

Super leuk dat jullie mij tijdens mijn volgende reis gaan volgen. In deze blog neem ik jullie mee terug naar het verre begin van het proces om een werkvisum voor Canada te krijgen. Op het moment dat ik dit schrijf zit ik in quarantaine, waarover later meer.. maar ik heb dus alle tijd om alvast mijn eerste blog te starten.

Het begon allemaal in December, waarbij ik na lang rondneuzen op internet in contact kwam met een leuke organisatie die mij kon helpen bij het traject om te gaan werken in Canada. Het was vlak voor de kerstvakantie en er waren mega deals. Daardoor moest alles in rap tempo gebeuren en voor ik het wist had ik na een paar uur bellen alles geregeld. Toen begon het eigenlijk pas..

Canada werkt namelijk met een zogeheten “pool” waardoor de kans dat je gekozen wordt om kans te maken op zo’n visum niet heel groot is. Het is vergelijkbaar met een grote hoed waar je lootjes willekeurig uithaalt. In december/januari opent de pool en sluit na een tijd ook weer.

Die avond heb ik tot laat alle documenten zover mogelijk op orde gebracht en een account aangemaakt voor de overheid van Canada. Ik zat in de pool en nu kon ik het alleen maar afwachten...na een week kreeg ik al het verlossende woord dat ik geaccepteerd was! Yaaaay!

Nu ik eindelijk echt in aanmerking kwam kreeg ik 20 dagen de tijd om verschillende documenten in mijn account te uploaden. Dit waren onder andere kopie paspoort, CV, familie informatie en Verklaring omtrent gedrag, maar ook een biometrische test (vingerafdrukken en irisscan). De Nederlandse verklaringen moesten helemaal gelegaliseerd worden bij de rechtbank in Den Haag. Daar heb ik mijn moedertje nog heen gestuurd. De rest van de inspanningen zal ik jullie besparen, haha. Uiteindelijk alles ruim op tijd ingestuurd met de mededeling dat het binnen enkele weken behandeld zou worden en eventueel goedgekeurd.

Precies 1 week later verscheen het volgende bericht: “your application to work in Canada has been approved” whoehoe vreugdesdansje!!

De organisatie heeft mij gekoppeld aan een coördinator die op het kantoor in Vancouver zit. Kennismaking ging via skype en zij is mijn vaste aanspreekpunt. Al gauw kwamen er verschillende banen voorbij voor de zomer. Mijn voorkeur ging direct uit naar de Rocky Mountains en ineens sprong er een baan tussenuit. Een functie als front desk agent in een ski resort middenin de Rockies. Voor ik het wist had ik een sollicitatie gesprek en na het insturen van een opdracht was ik even later aangenomen. Dit was begin april.

Helaas kregen we te maken met het virus en ging Canada in een lockdown. De baan werd opgeschoven en ik had besloten in november die kant op te gaan met de intentie dat het dan vast meer onder controle zou zijn. Een paar weken geleden kwam het bedrijf weer in de lucht en bleek dat mijn functie omgezet was naar een nachtfunctie met accountant taken. Dit past totaal niet bij mij, waardoor ik helaas van de baan heb moeten afzien.

Gelijk heeft mijn coördinator voor mij verder gekeken naar nieuwe opties en al gauw kwam er een gave functie in Vancouver op mijn pad. In eerste instantie is dit niet de plek waar ik verwacht had te gaan werken, maar alles is hier prachtig dus ik zag alleen maar kansen. Dit is een ski activiteiten resort aan de west kant van Vancouver. Hier krijg ik een coördinerende functie in een nieuw opgezet team om te zorgen dat mensen de covid regels naleven en je bent een aanspreekpunt. Hierin komt klantcontact echt naar voren wat ik heel leuk vind. Die vrouw die mij interviewde was super enthousiast en ze bood mij ook gelijk een woonplek aan in haar eigen huis. Hartstikke leuk hoe spontaan dit allemaal ging. Dit alles is nog geen 3 weken terug gebeurd. Het was dus allemaal nog erg spannend en last minute.

De reacties van iedereen om mij heen en op het werk waren hartverwarmend. Iedereen gunt het mij zo en vinden dat ik deze kans moet grijpen. Dat geeft enorm veel kracht.

Dit brengt mij op de quarantaine. In Canada wordt een self isolatie van 14 dagen vereist bij binnenkomst, ook zonder klachten. In augustus had ik al een air bnb vastgelegd om te zorgen dat ik wel een fijne plek heb om toch een beetje te kunnen vertoeven. Een buitenplaatsje voor mezelf en een keuken met alle benodigdheden. Bij aankomst moet je een quarantaine plan laten zien waarin staat waar je verblijft en hoe je daar komt, maar ook hoe je aan je boodschappen komt. Gelukkig heb ik een heel fijn plekje:

Afgelopen woensdag was het dan zover. Een vertraging van zo’n 5 maanden en helaas is de covid nog steeds aanwezig. Gelukkig ging ons land niet op slot en kon ik toch het vliegtuig instappen. Het was echt zo rustig, bizar gewoon. Alles verliep heel soepel en na het afleggen van een kleine medische test mocht ik aan board. Vlak voor Vancouver zag je de ruige bergen met besneeuwde toppen. Schitterend uitzicht!

Op Vancouver Airport ging alles ook heel gemoedelijk. De eerste officier bekeek wat documenten en na het halen van de koffer mocht ik langs immigratie om het definitieve work permit te krijgen. Ook dit ging gelukkig zonder problemen. Vanuit daar sjokte ik met die 2 grote zware koffers, rugtas en tas met boeken naar buiten op zoek naar een taxi. Die bracht mij keurig naar mijn airbnb en vanaf daar begint mijn verblijf hier in Vancouver.

Nu ik dit schrijf heb ik mijn eerste nachtje gehad en ben ik bijna door de tweede dag. Gelukkig heb ik voldoende afleiding, boekjes, appjes, uitstippelen van trips en dat soort dingen. Toch blijft het mentaal wel even pittig, want ik moet nog zoveel dagen. Toch bekijk ik het positief want dit doe ik voor een doel. Iets wat ik al zolang wilde doen!

Het afscheid was weer met een traan en een lach! Ik ga hier volop genieten en neem een gigantische hoeveelheid aan nieuwe ervaringen straks mee naar huis!! Helaas begint het avontuur niet helemaal direct en moet ik die isolatie ervoor overhebben. Ondanks dat ik hier echt wel tegen op zie nog steeds weet ik wat het einddoel is.

~Angst zoekt zekerheid en sluit zo alle deuren, vertrouwen strekt haar vleugels en vliegt vrij~

De komende weken zal het daardoor even rustig zijn op het blog, want ik maak vrij weinig mee komende 2 weken. Na de quarantaine zal ik al snel starten bij mijn nieuwe baan en dan kom ik weer in de lucht!

Blijf gezond allemaal & reislustige groetjes van mij!!

Australia, my adventure "down under"

Dag 1: Aankomst in Australië & Lone Pine Sanctuary

Ruim vier maanden geleden kwam ik met het impulsieve idee om nog een reis te maken rond de kerst. Aangezien ik wist dat mijn host ouders sowieso vrij waren van het werk gaf dat mij ook ruimte om nog een laatste trip te maken. Dit bleken achteraf gezien meer vrije dagen te zijn dan ik had verwacht. De bestemming had ik al bedacht, namelijk Australië. Vanaf Nieuw Zeeland is dat redelijk dichtbij. Een weekje Sydney had ik in eerste instantie in gedachten, maar door die extra dagen werd dat een hele tour langs de oostkust van Australië en was Sydney niet eens inbegrepen.

Om uit te vogelen welke tour goed bij mijn wensen aansloot ben ik veel in contact geweest met de organisatie Backpackers World. Vooral omdat ik nog niet zo bekend ben met Australië en dit een vrij spontaan idee was. Gelijk zeiden hun de oostkust. Dat is het meest populaire deel in deze tijd van het jaar. Voor ik het wist was mijn reis opgesteld volledig zoals ik wilde en drukte ik op de “betaal knop”. Wow, is dat echt gebeurd?!

Toen begonnen de rest van de voorbereidingen, waaronder het regelen van een holiday visum. Deze kon je gemakkelijk via de website aanvragen. Praktische zaken als bagage waren ook een dingetje. Zoiets wil je natuurlijk graag doen met een backpack, maar aangezien ik altijd gereisd heb met een koffer moest ik deze aanschaffen. Gelukkig kwamen mijn ouders mij bezoeken in oktober en hebben ze een backpack voor mij gekocht.

De weken gingen langzamerhand voorbij en soms kwamen er wel wat twijfels of het wel een goede keuze was, want ja Australië is best wel een “gevaarlijk” land. Zeker omdat ik niet zo gek ben van al die reptielen. Wel had ik met mezelf afgesproken niet met angst erheen te gaan en mij open te stellen voor wat er komen gaat.

Inmiddels was de laatste week ingegaan. Gelukkig had ik twee dagen voor vertrek al vakantie en kon ik rustig mijn backpack gaan inpakken. Dat is maar goed ook, want dat was nog best wel een klusje! In totaal heb ik er zo’n 5 uur aan besteed voordat eindelijk alles erin paste en ik tevreden was.

Daar ging ik dan richting Auckland International Airport om het nieuwe avontuur aan te gaan. Mijn vlucht vertrok om 07:00 ’s ochtends, dus om half 5 stond ik samen met een vriendin in de rij voor de incheckbalie. Vervolgens door de security om uiteindelijk bij de gate te belanden. Om half 7 kon ik boarden en ik had een stoel aan het raam. Dit gaf een mooi uitzicht bij het opstijgen. Zo’n 3 uurtjes later landde ik op Brisbane airport. Het was daar al rond de 30 graden. Je stapte naar buiten en voelde het als een warme deken op je vallen. Eenmaal door de security daar kon ik mijn backpack ophalen. Tijd om te gaan. Inmiddels waren we met zijn drieën en zijn we richting mijn hostel gelopen. Vanaf daar ging iedereen zijn eigen weg. Alleen reizen wilde ik heel graag, omdat dit sowieso mijn grenzen doet verleggen. Het hostel was leuk op het eerste gezicht. Het hostel heet“Backpackers Summerhouse” en er hing een goede sfeer. Inchecken kon nog niet, dus na het opfrissen ben ik mijn weg gaan vervolgen richting mijn eerste stop, de Lone Pine Sanctuary. Dit is iets waar ik al die tijd zo naar uit keek. Met een kaart in m’n hand ben ik de onbekende stad gaan verkennen. Ik moest uit gaan komen achter het museum bij een platform 2C om de bus rechtstreeks naar mijn bestemming te pakken. De weg vinden ging soepel, maar de bus was een ander ding, omdat de bussen 5 minuten voor vertrek pas op het boord verschijnen. Hierdoor liep ik continu van platform naar platform en gutste het zweet van mijn lijf. Uiteindelijk gevraagd aan een meisje en toen kwam de bus al snel. Na 40 minuten was ik daar eindelijk. Vanaf het airport in Auckland waar ik een chocolade croissant op had tot aan 2 uur ’s middags Australische tijd had ik niks meer gegeten, want ik kon niks vinden. Het eerste wat ik deed was een fruit salade halen. Vlak nadat ik alleen op het terras zat kwam de eerste “bezoeker”. Een leguaan kwam aan getippeld en al snel volgde er meer. Gelijk pakte ik mijn camera, want dit maak je ook niet elke dag mee. Ze waren best wel tam namelijk en reageerde op je stem.

Yes, door naar de entree, want de honger was inmiddels gestild. Ik keek gelijk op de plattegrond voor de juiste route, want er was één dier die ik hoe dan ook wilde zien meteen. Je raadt het al: de koala. Al vrij snel zag ik de eerste tevoorschijn komen. Dat moment was zo mooi. Verder waren er in het park allerlei inheemse dieren van Australië, zoals wombats, kangaroo’s, reptielen, tasmaanse duivels, dingo’s en het welbekende vogelbekdier. De kangaroo’s zaten op een groot veld en je kon ze ook voeren. Dit heb ik natuurlijk ook gedaan. Ze waren zo tam en lagen bij te komen van de heftige hitte. Om twee uur was het tijd voor mijn koala foto. Voor een aantal seconden mag je een koala vasthouden en zoveel mogelijk foto’s maken als je wilt! Wow, dat was echt een hoogtepunt. Deze beestjes zijn zo lief en rustig.

Na een paar uurtjes ben ik met de bus teruggegaan richting de stad en teruggelopen naar het hostel, want ik had heel snel een douche nodig. Zooooo gezweten hahaha. Deze extreme warmte zijn wij Nederlanders niet gewend.

De eerste dag was echt top en ik heb goed geslapen de eerste nacht.

Moreton Island

Dag 2 stond ook volledig volgepland. Een hele dag doorbrengen op een eiland net buiten Brisbane. Vanaf het Transit Centre werd ik met een shuttle bus naar de ferry gebracht. De boottocht duurde 75 minuten. Er waren heel veel stelletjes en families, dus ik was de enige die helemaal alleen kwam. Gelukkig had ik zat aanspraak. Ik had een heel pakket voor die dag. Een marine discovery en een voucher om wilde dolfijnen te voeren tijdens zonsondergang. Ook kreeg ik een eet bon en mocht ik gebruik maken van een VIP lounge voorzien van goede airconditioning. Het was namelijk weer ruim 30 graden. Tijdens de marine discovery heb ik veel gezien. Een dungong, dit is een soort van zeekoe en heel veel dolfijnen van dichtbij met een baby erbij, een schildpad en verder veel kleine visjes. Door het azuur blauwe water kon je alles super goed zien. Na de tour ben ik mijn spullen ergens neer gaan leggen en toen het water ingedoken. Jeetje, wat was dat lekker zeg. Je hoeft niet te wennen, je kan er zo induiken want de temperatuur is top. Ik had nog gezelschap van een grote groep pelikanen die eerst vlak boven mijn hoofd vlogen en vervolgens mijn kant op dobberde. Dat kan hier in Australië gewoon. Nog een paar kakkaboora’s gezien die een heel kenmerkend geluid maken. Om de dag af te sluiten mocht ik om 7 uur een wilde dolfijn voeren. Deze groep komt iedere avond met zonsondergang om gevoerd te worden. Over de honderd mensen deden deze activiteit. Het ging daarom heel vlot. Het water in en vis geven, niet vergeten te lachen voor de foto en hup er weer uit. Ondanks dat het zo snel gaat is dit een herinnering die ik nooit meer zal vergeten.

Brisbane Parklands & Bus richting Rainbow Beach

Mijn laatste uurtjes in Brisbane zijn ingegaan en ook deze wil ik nog benutten. Daarom ben ik naar de Parklands geweest. Je kunt het vergelijken met een botanische tuin. Alle bloemen stonden volop in bloei en je kon er unieke vogels zien. Er waren verschillende delen met allemaal ander soort planten/bloemen. Erg leuk om even gezien te hebben. Vervolgens had ik om 14:00 uur de bus richting Rainbow Beach om vanaf daar een nieuwe tour te starten. Dit is ook de plek waar ik die twee vriendinnen weer tegenkwam. De bus reis ging prima, aangezien het maar 5 uurtjes was. Ik kwam nog twee Nederlanders tegen waar ik even mee gesproken heb. Het was eerste kerstdag dus we hadden een kerst maaltijd. Een lekkere salade, naan brood en een speciaal toetje. Toch nog een beetje een kerstgevoel ondanks het warme weer.

Fraser Island tour

De volgende ochtend kreeg ik nog een korte safety briefing over het eiland. Fraser Island staat namelijk bekend als een van de meest gevaarlijke eilanden ter wereld, oeps! Er zijn een paar dingen waar je op moet letten. 1: niet zwemmen in de zee, aangezien er veel haaien dichtbij de kust zitten en de stroming zeer sterk is. 2: de dingo’s, maar die doen in principe niks mits je ze niet voert en gewoon met rust laat. Het derde puntje kom ik nog op terug…

De groepen voor de auto’s waren gemaakt. In onze groep zaten twee meiden uit Zweden, twee uit Brazilië en een meisje uit Argentinië. Erg gemixt dus! Op Fraser Island vervoer je jezelf in vierwiel aangedreven jeeps. Vanaf de boottransfer kwamen we op het eiland en croste we door het mulle zand. Jeetje, dat was soms echt ploeteren hoor. Een keertje zaten we vast en moesten we duwen. De eerste bestemming was Lake McKenzie. Een prachtig helder blauw meer, die gevuld wordt door regenwater. Dit is wat het zo uniek maakt. Heerlijk gezwommen en wat mooie foto’s gemaakt. Vervolgens gingen we naar Eli Creek. Dit bestaat uit zuiver drinkwater en hier konden wij onze watertank vullen. Met een band konden we door het kreekje dobberen. Dit water was wel een stuk frisser haha. Inmiddels was het alweer het einde van de middag en we moesten nog richting het kamp. De terug rit was, tsja dood eng! Een van de meiden reed en knalde vrijwel direct tegen een verkeersboord aan en een paar keer bijna tegen een boom. Gelukkig alles overleefd. Bij het kamp stonden er tentjes klaar voor ons met niks erin. Niet eens een dun matrasje, dus dat beloofde al wat. Ook zei hij nog even dat we in de avond op moeten passen en een zaklamp moeten gebruiken, omdat het ’s nachts krioelt van de slangen, waaronder giftige. Dat was een fijne mededeling, not! Gelukkig heb ik me niet al te druk gemaakt en ben ik zelfs in de avond nog buiten de hekken gegaan richting het strand. Ik word nog een held joh! De sterrenhemel was prachtig vanaf daar.

Na een pittig nachtje op de grond en middenin de nacht door het slangen hol te lopen was het tijd voor dag nummer twee! We zijn naar een cliff gegaan en die omhoog gelopen om vanaf daar het onderwater leven te spotten. Daar zagen we pijlstaartroggen in grote scholen, een grote groep dolfijnen en een haai die de stingray omsingelde. Aan de andere kant van het strand zwom ook nog een schildpad. In de avond rond het kampvuur gezeten en marshmallows gegeten en nog een keer de sterren op het strand bekeken.

De laatste ochtend besloot ik te rijden in de jeep en dat ging allemaal heel voorspoedig, totdat ik op het strand reed en het gaspedaal ingetrapt had, maar ik alleen maar langzamer ging. Oeps, de auto was kapot. Waarschijnlijk door de vele ruige wegen en hobbels van de dag ervoor. Gelukkig niet mijn fout, haha. Terwijl de auto gerepareerd werd deden wij een 40 minuten durende hike richting Lake Wabby. Je ging over zandduinen en daar was dan het meer. Het had een groenige kleur. We doken er allemaal gelijk in, want we waren inmiddels gekookt. Na de lunch gingen we terug richting het hostel en de tour zat erop. Een super leuke nieuwe ervaring met een lading grappige momenten om aan terug te denken.

In de avond organiseerde een hostel nog een bingo, waarbij een aantal prijzen werden weggegeven. Helaas niks gewonnen, alleen een paar gratis shotjes hahahaha.

Whitsundays sailing tour & nye!

Op de 29e had ik een nachtbus van Rainbow beach richting Airlie beach. Van 19:00 uur ’s avonds tot 09:30 de volgende ochtend. Hier keek ik best tegenop, maar achteraf gezien ging de tijd best wel snel. Het lukte mij soms even in slaap te vallen gelukkig en met een muziekje op is het allemaal niet zo heel erg haha. De ochtend van aankomst kwam ik aan bij ABC travel om in te checken voor de tour. Je mocht alleen maar kleine tassen zonder ritsen mee, dus ik moest m’n backpack helemaal uitpluizen. Daarna was er nog een aantal uur om bij de lagoon te relaxen. In dit deel van Australië kun je nergens veilig de zee in vanwege of haaien of kwallen. Het is volop het seizoen voor kwallen en sommige zijn dodelijk. De lagoon is dus een ideale uitkomst om toch te zwemmen en dichtbij het strand te zijn.

Om 2 uur mochten we de boot op. Het was een groep van 32 man met 4 begeleiders. Onze boot heette de New Horizon. Het zou geen partyboot zijn, want dat was de Clipper al, maar wat bleek nou dat een groep van 16 Engelse vrienden ook aan boord kwamen. Dat was dus een groot feest met veel drank en de rest vul je zelf wel in haha. Eerst kregen we informatie over de trip en werd onze slaapplaats aangewezen. Mijn bed was achterin de boot onderin gelegen. Het was erg knus haha. Vervolgens vaarde we richting de Whitsundays om alvast een indruk te krijgen van het uitzicht. Super mooie witte stranden en helder blauw water kwamen al snel tevoorschijn. De rest van de dag bleven we op de boot. In de avond kregen we een heerlijke verse maaltijd met verse vis. Toen was het tijd om te gaan slapen.

De volgende ochtend werden we door een opgenomen bandje wakker gemaakt om 6 uur al! We lagen om 8 uur al op het eerste strand, zodat het nog niet al te heet zou zijn. Hier hebben we leuke foto’s gemaakt en aan ons kleurtje gewerkt. Daarna was het tijd om naar een van de mooiste stranden ter wereld te gaan, genaamd Whitehaven Beach. Dat is echt het mooiste strand ooit als je het mij vraagt. Ongelofelijk gewoon!! Eerst zie je het op de foto’s en daarna sta je er gewoon zelf. Het was wel 13:00 uur smiddags omdat het met het watergetij gunstig was, dus de zon brandde flink.

In de middag was er ruimte voor nog meer pret, want de opblaasbare glijbaan werd klaargezet en de duikplank uitgeschoven. Met ons stingersuit aan sprongen we eraf. Super tof was dat! Het was deze dag ook nog eens oud&nieuw maar niemand had dat gevoel. Rond de avond was iedereen gedoucht en leuk aangekleed. Klaar voor een feestje. Rond 22:00 ’s avonds gebeurde er iets bijzonders. Er kwamen namelijk dolfijnen op onze boot af. Dat in combinatie met een prachtige volle maan was wel echt even een kippenvel momentje. Ruim een uur heb ik naar ze gestaard en toen ging het nieuwe jaar bijna in! Om 00:00 uur was het feest en iedereen wenste elkaar gelukkig nieuwjaar. De volgende ochtend heb ik nog even met mijn ouders kunnen skypen om hun ook een gelukkig nieuwjaar te wensen. Dat was ook heel fijn.

De eerste dag van het nieuwe jaar hebben we lekker rustig aangedaan en eenmaal van de boot af nog bij de lagoon gezeten. In de avond was er een after party waar we nog wat dansjes en drankjes gedaan hebben.

Tijd voor de laatste bestemming: Cairns

De volgende ochtend vertrok ik met de bus richting Cairns. Het waren alweer de laatste dagen van mijn trip. Bizar hoe snel het gaat! Ik zat in de bus met een meisje die ik tijdens de Whitsundays tour had ontmoet en verder ontmoette ik nog een paar andere leuke mensen. Met een groepje liep ik vanuit de bus richting het hostel. De bus chauffeur waarschuwde ons al dat het een party hostel was en je niet aan je slaap toekomt. Ik dacht al oh jee…ik ben echt kapot haha! Een van die meiden vroeg of ik bij hun op de kamer mocht en dat was heel gezellig. In de avond werd ik ook uitgenodigd om een drankje met ze te drinken. De volgende ochtend startte mijn allerlaatste tour. Snorkelen op de Great Barrier Reef. Mijn twee kamergenootjes deden exact dezelfde dus we liepen samen naar de boot toe die ochtend. Daar kwam ik ook weer anderen bekende tegen van Fraser Island en Whitsundays. Het was vrij bewolkt die dag dus het was nog spannend of het water wel helder genoeg was. De boot was erg luxe en we kregen ontbijt en uitgebreide lunch. Bij de eerste snorkel plek was het water erg troebel en zagen we weinig vis. Op de tweede plek was het kraakhelder en heb ik mooie vissen gespot. Met mijn gehuurde GoPro heb ik wat mooie plaatjes kunnen schieten. Dit was weer een hele mooie ervaring waar ik heel erg van genoten heb.

Tijd om naar Auckland te gaan

Het zit er alweer op. Tijd om terug te gaan naar Auckland. Mijn vlucht ging van Cairns naar Brisbane en vervolgens naar Auckland. Het is een onvergetelijke reis geweest waar ik heel erg van gegroeid ben. Ik ga zeker een keertje terug naar Australië, want ik vind het te gek! Als ik niet uit mijn comfort zone was gestapt had ik dit moois nooit kunnen ontdekken.