Hallo allemaal,

Super leuk dat jullie mij tijdens mijn volgende reis gaan volgen. In deze blog neem ik jullie mee terug naar het verre begin van het proces om een werkvisum voor Canada te krijgen. Op het moment dat ik dit schrijf zit ik in quarantaine, waarover later meer.. maar ik heb dus alle tijd om alvast mijn eerste blog te starten.

Het begon allemaal in December, waarbij ik na lang rondneuzen op internet in contact kwam met een leuke organisatie die mij kon helpen bij het traject om te gaan werken in Canada. Het was vlak voor de kerstvakantie en er waren mega deals. Daardoor moest alles in rap tempo gebeuren en voor ik het wist had ik na een paar uur bellen alles geregeld. Toen begon het eigenlijk pas..

Canada werkt namelijk met een zogeheten “pool” waardoor de kans dat je gekozen wordt om kans te maken op zo’n visum niet heel groot is. Het is vergelijkbaar met een grote hoed waar je lootjes willekeurig uithaalt. In december/januari opent de pool en sluit na een tijd ook weer.

Die avond heb ik tot laat alle documenten zover mogelijk op orde gebracht en een account aangemaakt voor de overheid van Canada. Ik zat in de pool en nu kon ik het alleen maar afwachten...na een week kreeg ik al het verlossende woord dat ik geaccepteerd was! Yaaaay!

Nu ik eindelijk echt in aanmerking kwam kreeg ik 20 dagen de tijd om verschillende documenten in mijn account te uploaden. Dit waren onder andere kopie paspoort, CV, familie informatie en Verklaring omtrent gedrag, maar ook een biometrische test (vingerafdrukken en irisscan). De Nederlandse verklaringen moesten helemaal gelegaliseerd worden bij de rechtbank in Den Haag. Daar heb ik mijn moedertje nog heen gestuurd. De rest van de inspanningen zal ik jullie besparen, haha. Uiteindelijk alles ruim op tijd ingestuurd met de mededeling dat het binnen enkele weken behandeld zou worden en eventueel goedgekeurd.

Precies 1 week later verscheen het volgende bericht: “your application to work in Canada has been approved” whoehoe vreugdesdansje!!

De organisatie heeft mij gekoppeld aan een coördinator die op het kantoor in Vancouver zit. Kennismaking ging via skype en zij is mijn vaste aanspreekpunt. Al gauw kwamen er verschillende banen voorbij voor de zomer. Mijn voorkeur ging direct uit naar de Rocky Mountains en ineens sprong er een baan tussenuit. Een functie als front desk agent in een ski resort middenin de Rockies. Voor ik het wist had ik een sollicitatie gesprek en na het insturen van een opdracht was ik even later aangenomen. Dit was begin april.

Helaas kregen we te maken met het virus en ging Canada in een lockdown. De baan werd opgeschoven en ik had besloten in november die kant op te gaan met de intentie dat het dan vast meer onder controle zou zijn. Een paar weken geleden kwam het bedrijf weer in de lucht en bleek dat mijn functie omgezet was naar een nachtfunctie met accountant taken. Dit past totaal niet bij mij, waardoor ik helaas van de baan heb moeten afzien.

Gelijk heeft mijn coördinator voor mij verder gekeken naar nieuwe opties en al gauw kwam er een gave functie in Vancouver op mijn pad. In eerste instantie is dit niet de plek waar ik verwacht had te gaan werken, maar alles is hier prachtig dus ik zag alleen maar kansen. Dit is een ski activiteiten resort aan de west kant van Vancouver. Hier krijg ik een coördinerende functie in een nieuw opgezet team om te zorgen dat mensen de covid regels naleven en je bent een aanspreekpunt. Hierin komt klantcontact echt naar voren wat ik heel leuk vind. Die vrouw die mij interviewde was super enthousiast en ze bood mij ook gelijk een woonplek aan in haar eigen huis. Hartstikke leuk hoe spontaan dit allemaal ging. Dit alles is nog geen 3 weken terug gebeurd. Het was dus allemaal nog erg spannend en last minute.

De reacties van iedereen om mij heen en op het werk waren hartverwarmend. Iedereen gunt het mij zo en vinden dat ik deze kans moet grijpen. Dat geeft enorm veel kracht.

Dit brengt mij op de quarantaine. In Canada wordt een self isolatie van 14 dagen vereist bij binnenkomst, ook zonder klachten. In augustus had ik al een air bnb vastgelegd om te zorgen dat ik wel een fijne plek heb om toch een beetje te kunnen vertoeven. Een buitenplaatsje voor mezelf en een keuken met alle benodigdheden. Bij aankomst moet je een quarantaine plan laten zien waarin staat waar je verblijft en hoe je daar komt, maar ook hoe je aan je boodschappen komt. Gelukkig heb ik een heel fijn plekje:

Afgelopen woensdag was het dan zover. Een vertraging van zo’n 5 maanden en helaas is de covid nog steeds aanwezig. Gelukkig ging ons land niet op slot en kon ik toch het vliegtuig instappen. Het was echt zo rustig, bizar gewoon. Alles verliep heel soepel en na het afleggen van een kleine medische test mocht ik aan board. Vlak voor Vancouver zag je de ruige bergen met besneeuwde toppen. Schitterend uitzicht!

Op Vancouver Airport ging alles ook heel gemoedelijk. De eerste officier bekeek wat documenten en na het halen van de koffer mocht ik langs immigratie om het definitieve work permit te krijgen. Ook dit ging gelukkig zonder problemen. Vanuit daar sjokte ik met die 2 grote zware koffers, rugtas en tas met boeken naar buiten op zoek naar een taxi. Die bracht mij keurig naar mijn airbnb en vanaf daar begint mijn verblijf hier in Vancouver.

Nu ik dit schrijf heb ik mijn eerste nachtje gehad en ben ik bijna door de tweede dag. Gelukkig heb ik voldoende afleiding, boekjes, appjes, uitstippelen van trips en dat soort dingen. Toch blijft het mentaal wel even pittig, want ik moet nog zoveel dagen. Toch bekijk ik het positief want dit doe ik voor een doel. Iets wat ik al zolang wilde doen!

Het afscheid was weer met een traan en een lach! Ik ga hier volop genieten en neem een gigantische hoeveelheid aan nieuwe ervaringen straks mee naar huis!! Helaas begint het avontuur niet helemaal direct en moet ik die isolatie ervoor overhebben. Ondanks dat ik hier echt wel tegen op zie nog steeds weet ik wat het einddoel is.

~Angst zoekt zekerheid en sluit zo alle deuren, vertrouwen strekt haar vleugels en vliegt vrij~

De komende weken zal het daardoor even rustig zijn op het blog, want ik maak vrij weinig mee komende 2 weken. Na de quarantaine zal ik al snel starten bij mijn nieuwe baan en dan kom ik weer in de lucht!

Blijf gezond allemaal & reislustige groetjes van mij!!