Weekendtrip 12 t/m 14 mei

Waitomo, Whanganui National Park, New Plymouth, Mt Taranaki

Een tijdje geleden bekeek ik op de kaart van het Noordereiland waar ik allemaal al geweest ben en waar ik nog heel graag heen wil. Er zijn al veel plaatsen waar ik geweest ben. Op dit moment zit ik hier vier maanden, maar elk weekend ga ik erop uit om zoveel mogelijk te kunnen zien. Het zuidwesten van het noorder eiland had ik nog niet gezien en dit leek mij een mooie trip. Na een beetje rond te vragen vond ik een leuke groep meiden die dat gedeelte ook graag wilde zien. Het is een grote trip voor in een weekend en daarom vertrokken wij vrijdag avond al om halverwege te overnachten, zodat wij zaterdag ochtend nog het laatste stuk moesten rijden.

Vrijdag avond zijn wij naar het plaatsje Waitomo gereden. Dit lag mooi op de route en was een mooie overnachtingsplek. Ik had het hostel geboekt en wij hadden een kamer voor onszelf. Achterafgezien bleek het hele hostel voor ons te zijn. Er waren geen boekingen op ons na!! Dat was best wel apart haha. De volgende ochtend zijn wij vroeg vertrokken richting het Whanganui National Park. Dit is een prachtig natuurgebied waar je kan wandelen, fietsen, kayakken en jetboaten. Door het natuurgebied loopt namelijk een zeer grote rivier van maar liefst 290 km lang en dit maakt het de op een na grootste rivier in heel Nieuw-Zeeland. De rivier loopt door het park heen. De weg naar het national park toe was pittig. Veel rotswanden waren beschadigd en de rotsblokken lagen op de wegen. Dit is waarschijnlijk gekomen door de hevige regenval van een tijdje terug. De wegen zijn small en aan de buitenzijde zijn de cliffs zichtbaar. Toch zijn dit leuke wegen om te rijden. Goed voor je drive skills haha. Helaas bleken er in het park meer fiets routes dan wandel routes te zijn. Een oud mannetje gaf ons de tip om naar het stadje Whanganui te rijden en vanuit daar te kijken welke wandeling wij gingen doen. In de stad vonden wij een I-site centre en daar was een Nederlandse vrouw. Super grappig! Even met haar gekletst en uiteindelijk besloten om gezien het tijdsgebrek niet terug te gaan naar het national park, maar in plaats daarvan naar de Virginia Lakes te gaan en naar Kai Iwi Beach, een black sand beach met velen cliffs. Dit was een mooi alternatief!

In de avond kwamen we aan bij de tweede accommodatie. Ik had een familie huis geboekt, zodat we weer met z’n allen in de kamer konden. De vrouw bij de receptie sprak ons in het Nederlands aan. Haar man komt uit Nederland en zelf heeft ze er de afgelopen 9 jaar gewoond. Ze vond het hartstikke leuk om ons te mogen ontvangen. Het huisje was erg leuk en we hebben na een warme douche gezellig gekaart. Hapje en drankje erbij met een muziekje. Het ultieme gezellige avondje. Buiten was het super koud. Je kunt echt merken dat je meer onderin het eiland zit! In de nacht vroor het zelfs, brrr! Waren wij even niet meer gewend.

De laatste ochtend gingen wij naar de welbekende berg “Mount Taranaki”. Dit is voor velen fanatieke hikers “The place to be”. Ons doel was alleen om de berg te zien. Op de weg ernaartoe kwamen we opnieuw een mooi meer tegen, dus daar zijn wij nog even gestopt. Het was rond 8.15 waardoor er niemand was en je kon alle vogels bewonderen en je zag de bomen weerspiegelen in het water, wauw! Vanaf de weg kon je de berg al zien! De top volledig bedekt met sneeuw. Echt een sprookje. Op de parkeerplaats besloten wij wel een kleine track te doen, omdat dat qua tijdsplanning makkelijk kon. Het werd een 40 minuten durende wandeling richting een uitzichtpunt. Dit waren wel 40 minuten omhoog op trappen!! Dit was zwaar hahahaha. Laat staan dat je de hele berg op moet! Respect voor die mensen! Het was het wel dubbel en dwars waard, want vanaf het uitzichtpunt zag je de berg nog beter en je keek ver uit over het gebied. Heel veel mooie foto’s kunnen maken! De track terug naar beneden ging vlotjes!

Vanaf Mt Taranaki ging onze weg terug naar Auckland. Ongeveer 5 tot 6 uur zou dat duren, maar onderweg besloten wij “The forgotten World Highway” mee te pakken. Dit duurde nog zo’n 2,5 uur langer. Wij hebben veel goede berichten erover gehoord namelijk! Het was absoluut de moeite waard! Prachtige groene heuvelachtige landschappen met heel veel koeien, schapen, geiten. Die lagen ook gewoon langs de weg te relaxen of te grazen. Auto’s kwam je nauwelijks tegen ook! Fantastische rit was dat!

Rond een uur of half 8 kwamen wij weer aan in Auckland. Een flinke trip, maar het was weer een ervaring! Genoten van elk moment!

Eeeeen...ik heb eindelijk een echt Kiwi pet gescoord!! Een souvenir vanuit NZ voor mezelf! Happy!!!

~Wake up with determination and go to bed with satisfaction~